Zaten öksüz kalmıştık, tuz biberden almıştık.Acılar kardeş oldu,gün içine salmıştık.Ağabiy ve kız kardeş, ne günler yaşamıştık.Şimdi de gülüm soldu, eyvah ben yetim kaldım.
İğneyle kuyu kazdık, yıllarca çabaladık.Cefayı sefa yaptık, sonunda rahatladık.Kuşlar yuvadan uçtu, muradımızı aldık.Rahat uzun sürmedi, eyvah ben yetim kaldım.
Dünyanın muradı yok, hasretle saplanan ok.Acım çok büyük hasret, artık olamam ben tokKapılarım kapalı, hanımım dünyada yok.Yemeklerin tadı yok, bundan sonra aç kaldım.
Gülüm, Gülzadem benim, kaptansız kaldı gemim.Batar çıkarım artık, kalmadı hiç güvenim.Hasretlik boğar beni, nasip olur kefenimYüzmek te bilmiyorum, su ortasında kaldım.
Ne anam var ne babam, sığınacak dalım yok.Derdimle dertlenecek artık evde eşim yok.Ev sobasız ısıtmaz, kış mevsimi soğuk çok.Sobayı yaktım amma , kenarda dondum kaldım. Allah yadım ediyor, dost duaları boldan.Susmadı telefonum, teselliler dört koldan.Büyük yangınım söndü, nasiplendi yağmurdan.Yangınım söndü amma, yinede yetim kaldım.
Yaşar Zihni yıkıldı, dağıldı varlıkları.Ne eder bilmez artık, annesiz çocukları.Bir musibet olmasın, kollar durur onları.Onlar babalarına, bende Allah a kaldım.
Yaşar Zihni YÜCE/ Bafra