Yaşar Zihni Yüce
zihni61@windowslive.com
Sensiz olmuyor
20 Ocak 2010 Çarşamba Saat 21:26
Akşam olunca, bir hüzün çöker,
Hayat ağacımdan, çok hasret döker,
Yeni hayatıma, filizler eker,
Can suyunu vermek, sensiz olmuyor.

 

Açtım kapıları, odalar bomboş,
Evimiz pek güzel, boyası ne hoş,
Nerdesin Gülzadem, yanıma gel koş,
İçeriye girmek, sensiz olmuyor.

 

Ceketim elimde, askı nerede?
Ayak sesi gelmez, ses yok bir yerde,
Çocukların sesi, başka yerlerde,
Sen de yoksun artık, şenlik olmuyor.

 

Hatunum bir tanem, özlerim seni,
Hayalin karşımda, duruyor yeni,
Kime bırakarak, gittin sen beni,
Bu hayatın tadı, sensiz olmuyor.

 

Odam soğuk sobam,  kurulu durur,
Hazır değil artık, kovada kömür,
Nasıl geçer bilmem, sensiz bu ömür,
Sobam yanar amma, içim  donuyor.

 

Mutfağın düzeni,  karma karışık,
Aklımdan  silemem,  titriyor kaşık,
Damlar yerlerde, yerler bulaşık,
Yıkadım yıkadım, temiz olmuyor.

 

Çamaşırlar tek tek,  duruyor kirli,
Senin elbiseler temiz, güvenli,
Kimisi  Avrupa, kimisi yerli,
Ütün bana küsmüş, ütülemiyor.

 

Evim var, evim yok, arsa ararım.
Yaşımı doldurdum, neye yararım.
Allah’ıma  karşı, yok intizarım.
Özlemin içimde, rahat durmuyor.

 

Esamen silindi, adın anılmaz,
Hayat arkadaşın, seni unutmaz,
Dünya bir elektir, artık su tutmaz,
Dünya malı derya, kaba dolmuyor.

 

Yaşar Zihni artık, yollarda sensiz,
Allah onunladır, hem de süresiz,
Dünyanın sevgisi, bütünü yersiz,
Beraber söylerdik, dilim dönmüyor.
 
Yaşar Zihni YÜCE/ Bafra